Cevatpcici

Voor de ouderen onder ons; kennen jullie het nog? Vroeger toen we jong waren wilde veel jeugd naar de Balkan, dat was toen hip. Een oudere broer van me wilde er nog met een paar vrienden een kleinschalige biologische boerderij beginnen. Helaas kwamen ze met hun aftandse Eend niet verder dan de Duitse grens. Maar het was de tijdgeest. Overal schoten Joegoslavische restaurantjes uit de grond en een feestje zonder gerechten uit te Balkan was hopeloos uit de tijd, toen. Met het uiteenvallen van Joegoslavië en de daaropvolgende oorlogen en strijdgeweld was de romantiek er snel van af. Maar we hebben er o.a. Cevatpcici aan overgehouden. Een kruidig gehakt gemaakt aan spiesjes. Het is zo klaar en zeer geschikt voor een warme dag. Een frisse tomatensalade doet het er dan goed bij. In het recept wordt Ajvar gebruikt, een scherpe paprikasaus.

Op de foto zijn de houten spiesjes afwezig want dat lukte niet helemaal maar zonder stokjes smaken ze evengoed. Je kunt alle soorten gehakt gebruiken, wij namen varkensgehakt.

2 uien, gesnipperd—2 flinke tenen knoflook, fijngehakt—1 ei—500 gram gehakt—zout—peper—3 eetl peterselie, fijngehakt—1 eetl mosterd—1 flinke eetl ajvar—wat cayennepeper—2 eetl bloem—olie om in te bakken.

Meng alle ingrediënten met het gehakt en kneed alles goed door elkaar. Vorm er dan duimdikke worstjes van en steek een spiesje in de lengte door het gehakt. Bestrooi de worstjes met bloem

Verhit de olie in een grillpan en bak ze in 6 a 7 minuten rondom bruin. De binnenkant moet nog een beetje mals zijn. Ze kunnen uiteraard ook op de bbq.

 

Bloedworst met zure appeltjes

“Dit appelras is afkomstig uit Zwitserland. Alle goede eigenschappen van de ouders komen samen in deze nieuwe fruitige dorstlesser. Zijn mooie ronde vorm en opvallende rode kleur maken dat je er graag je tanden in zet! Als je eenmaal zijn frisfruitige smaak en knapperige
‘bite’ ervaart, wil je nooit meer iets anders!
Junami is het ideale tussendoortje. Of je nu aan het sporten bent, of aan het werken, in de file staat of helemaal opgaat in een film. Na het eten van een Junami is je dorst gelest en ben je weer helemaal vol energie.
Junami is een perfecte appel om de tanden eens stevig in te zetten. Door zijn frisfruitige smaak en knapperige ‘bite’, is Junami in trek bij jonge mensen en jonge gezinnen. Eigentijdse consumenten die uiterlijk belangrijk vinden en houden van een frisse en ongecompliceerde smaak.
Geen wonder, want het is een bijzondere en pure appel. Bijzonder door z’n knapperige en fruitige karakter. Puur als een echte dorstlesser met een frisse nasmaak, van eigen bodem.”
—————————————

De bovenstaande tekst is niet van mezelf maar vond ik toen ik opzoek was naar zoet/zure appels. Hoe zet je een appel op de markt……
Ik heb de appel eigenlijk herontdekt. Ik begin steeds meer fruit te eten. Veel citrusfruit om de kalium/natrium huishouding op peil te houden maar als variatie koop ik ook ander fruit. Handperen, ananas, zomerfruit (Yes! Het zomerfruit komt er weer aan, te beginnen met de aardbeien) en daar was opeens ook weer de appel terug. Heel vroeger kreeg ik het wel thuis, daarna heb ik de appel heel lang links laten liggen. Tot ik ergens eens een appeltje kreeg, een lekker zoet/zuur appeltje en opeens vond ik dat lekker. Dus ik op zoek naar dergelijke appelrassen. Dan kom je gauw uit bij Elstar maar die vond ik wat te melig. Daarop stuitte ik op Junami, wat een kruising is van de Elstar. Verdomd, het is echt een lekker appeltje. Opeens voel ik me weer jong en een eigentijdse consument en ik hou van frisse ongecompliceerde smaken. En ik heb geen dorst meer als ik dit appeltje eet na een bezoek aan de sportschool. Ik voel me dan weer puur en fruitig.
Intussen staat de appelboom voor het huis eindelijk in volle bloei. Als al die bloemetjes allemaal appels worden kunnen we onze lol op. Ik ken de merknaam niet eens, de boom stond er al voor ik hier kwam wonen. Het is een klein, groen, zuur appeltje, uitermate geschikt voor appelmoes en appeltaart. Maar ook bij bloedworst past het uitstekend. Daarbij; echt zure appels kun je ook lekker maken.

Schil 2 zure appels, verwijder het klokhuis en snijd het vruchtvlees in halve maantjes. Bak ze in boter met een scheutje witte wijn, 2 eetlepels bruine suiker en een klein beetje citroensap.
Snijd de bloedworst in 4 plakken en bak ze in hete boter.

2 x mosselen

Ik weet het, het is nog geen mosseltijd maar je kan maar beter goed voorbereid zijn. Het gaat eigenlijk om het tweede gerechtje, een culinaire vinding van G die niet in het archief van nooit meer gemaakte recepten terecht mag komen.

Eerst de klassieke manier van gekookte mosselen zoals ze bij ons meestal op tafel komen.

2 kilo mosselen—1 ui, grof gesneden—1 wortel, in flinke stukken—1 stengel bleekselderij, in plakken—2 laurierbladeren—een scheut witte wijn.

*Doe dit alles in een grote pan en laat het 5 minuten koken. Voeg dan de mosselen toe.

*Doe de deksel op de pan en breng het op hoog vuur aan de kook. Haal dan de deksel eraf en schud de mosselen in de pan goed heen en weer. Deksel weer op de pan.

*Zet de pan weer op het vuur en ontroleer na een halve minuut of de schelpen open zijn.

Lekker met brood of frietjes.

Dan de gebakken mosselen. 2 kilo mosselen is echter wel wat veel voor 2 man waarvan er eentje een kleine eter is. Gooi de overgebleven mosselen niet weg maar gebruik ze voor de volgende dag als een verrassend voorgerechtje. Zoek wat grote mosselen uit en vul ze voorzichtig met wat fetakruimels, Griekse oregano en pul biber. Strooi wat bloem in een kom en meng daar ook wat pul biber en oregano door. Meng de mosselen door de bloem en bak ze goudbruin in wat olijfolie.

 

foto

perzikroomijs

Eind juni, begin juli, nu is het perziktijd. Aan het aanbod van al dat verrukkelijk zomerfruit kun je zien hoever de zomer al is. De aardbeien hebben nu hun beste tijd gehad, nu liggen de marktkramen vol met goedkope meloenen, frambozen, rode bessen en meer van die heerlijkheden. Ik zag zaterdag dat de druiven er al wat meer zijn, ik signaleerde pruimen maar die zijn nog te zuur. En perziken. Mooie wilde perziken. Niet van die gele maar van die volle sappige witte jongens. Ik eet ze uiteraard zo uit de hand maar het aanbod is groot en de marktprijs is nu laag. Ik kocht er genoeg om er ook roomijs van te maken. Belangrijk met ijs maken is dat alles van te voren koud staat; ook de perziken. En de ijskom moet zeker 12 uur van te voren in de diepvries maar dan heb je ook wat. Deze perziken waren zo zoet dat er nauwelijks suiker in het recept nodig is maar dat is persooonlijk. Er kan altijd wat (poeder)suiker bij.

400 gram rijpe perziken—sap van 1 citroen—2 eetlepels honing—1 eidooier—75 ml volle melk—150 ml slagroom—eventueel wat suiker.

Schil de perziken en snijd het vruchtvlees in blokjes. Doe het met de andere ingrediënten, behalve de room, in de blender en mix alles goed door elkaar. Roer dan de slagroom erdoor en giet het over in de ijsmachine. Laat het ongeveer 45 minuten draaien.

Voor de zoetekauwen; mocht je het niet zoet genoeg vinden kan er tijdens het ijsdraaien altijd wat poedersuiker door.

 

Een werkzame zondag.

Zondag rustdag? Vergeet het maar. Eerst een flinke wandeling met de hond en dan in de keuken aan de slag. Het begon met de broodmachine. Dat werd een bruin brood met allerlei zaden en zaadjes in het deeg.

Toen na een paar uurtjes de heerlijke geuren van versgebakken brood het huis vulden kon de ijsmachine aan de slag voor een flinke bak perzikijs.

Pas later in de middag liet ik de zondagse rust over mij komen. Hallelujah!

De duifjes van Mart.

De duifjes kwamen wat rauw op ons dak vallen. Een buurtgenoot was naast zijn werk een hobbyvalkenier en heeft er later, als pensionada zijn werk een beetje van gemaakt. Tijdens ons laatste praatje hadden we het over hoe lekker jonge duiven kunnen zijn en prompt kwam hij een uurtje later met twee wilde, jonge dode duifjes aanzetten. Hij gebruikt ze als lokduiven voor zijn lieverds van roofvogels. Gelukkig ken ik iemand die ze kan slachten want daar begin ik niet aan. En dan het resultaat. Het gaat bij duiven om de borstjes. Die waren echt wel te eten. Mooi stevig wildvlees maar de vleugeltjes en pootjes zijn niet door te komen. Ja, je kunt er met de ingewanden een bouillonnetje van trekken maar dat heb ik achterwege gelaten. Voor ik het vergeet; kijk vooral eens op de website van de valkenier. http://www.schrieken.info/

2 wilde duiven— 2 dl Madeira— 100 g gemengd gehakt—1 ui, gesnipperd—- 3 takjes tijm, 1 eetlepel bloem—80 gram boter—- zout en peper u.d.m.

*Kneed het gehakt met wat zout, peper, paprikapoeder, paneermeel en een snufje foelie.

*Vul de duifjes met het gehakt en bindt met keukentouw de vogeltjes dicht. Bestrooi ze met zout en peper.

*Verwarm de boter in een pan en bak de duiven rondom bruin.

*Voeg de uisnippers, de takjes tijm en de madeira toe en braad het ongeveer 35 minuten op een matig vuurtje. Keer de duiven regelmatig om en bedruip ze met het braadvocht.

*Bindt het vocht met de aangemengde bloem en maak de saus af met eventueel nog wat madeira en peper.

*Wij aten er worteltjes en aardappelkroketjes bij.

 

Pikante zoet/zure komkommer

Het ene pepertje is de andere niet. Het was gisteren een diepvriesdagje. G had zin in balletjes met tomatensaus (met een gekookt aardappeltje) en ik wilde wel een bordje zelfgemaakte bami. Beide hadden we kant en klaar in de vriezer liggen, net naast een doosje vissticks die ik er meteen ook maar uithaalde. Mooi, dan kwam er weer wat ruimte in de diepvries. He, lekker, nog een flinke lik loempiasaus bij de vissticks, ik was er bijna klaar voor. Een gemakkelijk kookdagje derhalve. Terwijl G haar balletjes opwarmde bakte ik nog een eitje en dook de koelkast in voor mijn komkommer in het zoet/zuur, dat had ik een uurtje daarvoor al klaargemaakt. Het recept is heel eenvoudig.

5 eetlepels rijstazijn—4 eetlepels palmsuiker—2 eetlepels water—1 rode peper, zonder zaadjes en in kleine reepjes gesneden—1 sjalot, fijn gesnipperd—1 komkommer, in dunne plakjes.

*Doe de azijn met het suiker en het water in een steelpannetje en verhit het mengsel tot de suiker is opgelost.

*Laat het wat afkoelen en voeg dan rode peper en sjalotjes toen. Roer even goed door elkaar en doe dan de schijfjes komkommer erbij. Goed roeren en zet het in de koelkast. Dan heb je een lekker fris bijgerechtje bij je Oosterse maaltijd.

Maar…..zoals ik al schreef, het ene pepertje is de ander niet ; bovendien was dit een groene peper, nog niet helemaal rijp dus. Nu weet ik niet of onrijpe pepers heter zijn dan rode; ik zal het eens opzoeken. Maar ik kan redelijk tegen scherp eten en ik had toch echt alle zaadjes eruit gehaald maar dit was zo loei en loei heet, zo pikant dat mijn keel dichtschroeide en de tranen in mijn ogen sprongen. Meteen daarna maakte ik de klassieke beginnersfout door met mijn ene vinger in mijn linkeroog te wrijven. Pas een kwartier later ging ik aan de bami met een gebakken eitje en de vissticks maar zonder komkommer.

 

Souvlaki

Een ideaal voetbal gerecht. Het kan ruim van te voren worden klaargemaakt en het bakken van het vlees kan tijdens de rust van de wedstrijd worden uitgevoerd. Er is alle tijd voor, neem er gerust een biertje bij. Ik heb het over Souvlaki. Okay, goed voetballen doen ze niet, die Grieken maar hier scoren ze mee. In Griekenland is het een soort nationale snack, in Nederland scoor je er complimenten mee als je het op feestjes of partijtjes serveert. Gebruik altijd mager varkens of lamsvlees. In dit geval namen we 1 kilo varkenshaas voor vier personen, dan heb je ruim voldoende.

*Snijd het vlees eerst in hapklare brokjes en maak dan een marinade zoals hier onder staat beschreven.

*2 eetlepels citroensap—3 eetlepels olijfolie—2 tenen knoflook, gesnipperd—1 theelepel oregano—3 takjes tijm—1 theelepel paprikapoeder—zout—versgemalen peper—wat gemalen piment en een snufje cayennepeper.

*Laat het vlees minimaal een uur in dit mengsel marineren en rijg het dan aan spiezen of satéstokjes.

*Rooster ze dan onder de grill of op de barbecue maar het kan ook in een grillpan. Bak ze mooi bruin, keer ze dan om en bak ze tot dat er ook mooi bruin uitziet. Serveer het met Turks brood en een krachtige knoflooksaus.

*Een leuke en gezonde variatie is het vlees aan de pennen of stokjes af te laten wisselen met een stuk rode ui en/of een stukjes rode paprika.

 

Bramen.

Ik loop er bijna dagelijks langs als ik de hond uitlaat maar afgelopen maandag viel het opeens op. De bramen staan in bloei! Een hele windsingel van zeker honderd meter lengte met allemaal kleine lila/witachtige bloemetjes maar pas op de stekeltjes vooral in deze tijd als de takken enorm beginnen uit te lopen, dan zijn het opeens gemene grote stekels. De beheerder van dit gebied, het Noord Hollandslandschap komt soms met motorzagen om de boel in de hand te houden.

Nee, ik vertel niet waar dit plekje is want nog niet zoveel mensen hebben dit plekje ontdekt. Vorig jaar heb ik er voldoende weten af te plukken dat het genoeg was voor bijna twee liter bramenroomijs wat overigens allang in mijn buikje is verdwenen. Rond half augustus zijn de vruchten klaar voor gebruik. Ik zie er nu al naar uit.